ചില കുടുംബപ്രശ്നങ്ങളും എന്റെ അത്യാഗ്രഹങ്ങളും

എന്റെ ഈ ബ്ലോഗിന് "കുടുംബ കലഹം" എന്നോ "ദാമ്പത്യ ദുരിതം" എന്നോ പേര് കൊടുക്കാമെന്നു ആത്മാര്‍ഥമായും ആഗ്രഹിച്ചു പോയ ചില കരാള മുഹൂര്ഥങ്ങളിലൂടെയാണ് എന്റെ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിനരാത്രങ്ങള്‍ കടന്നു പോയത്. കാരണം പറയാം. കൂട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും ഒക്കെ ബ്ലോഗുകളില്‍ സജീവമായി ഇടപെടുമ്പോഴും നിലനില്‍ക്കുമ്പോഴും അറിയപ്പെടുമ്പോഴും പലപ്പോഴായി പണ്ട് പാതി നിന്ന് പോയ "വട്ടെഴുത്ത്" (വട്ടുകളെഴുത്തു) പൊടി തട്ടിയെടുക്കണമെന്നോര്ക്കും. പലവിധ കാരണങ്ങളും തടസ്സങ്ങളും നിരന്തരം നിലനില്‍ക്കുന്ന പ്രവാസജീവിതം ആ ആഗ്രഹത്തെ മൂരിനിവര്‍ന്നെഴുന്നെല്‍ക്കാന്‍ വിടാതെ അടക്കിപ്പിടിചിരിക്കയായിരുന്നു. മലയാളം ടൈപ്പു ചെയ്യാനുള്ള വേഗതക്കുറവും അതില്‍ വരുന്ന സാങ്കേതിക പിഴവുകളും അതിജീവിക്കാമെന്ന ആത്മവിസ്വാസത്തില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ തുടങ്ങാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു അവസാനം.

ഓഫീസില്‍ നിന്നും വൈകുന്നേരം ഏഴു മണിയോടെ ചോരയും നീരും വറ്റി പുറത്തിറങ്ങി, ചോണനുറുംപുകളെ പോലെ നാലും അഞ്ചും നിരകളില്‍ അരിച്ചു നീങ്ങുന്ന വാഹനങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ വെറുതെ കിട്ടുന്ന പിഴകളില്‍ പെടാതെയും, നിയമങ്ങളെയും മര്യാദകളെയും കൊഞ്ഞനം കുത്തി കുതിക്കുന്ന ഭീകരന്മാര്‍ക്കിടയില്‍ ഞെരുങ്ങിപ്പോകാതെയും വണ്ടിയോടിച്ചു ഒരുവിധം പരിക്കുകളില്ലാതെ വാസ സ്ഥലം പൂകി, ലിഫ്റ്റില്‍ അന്യോന്യം നോക്കാതെ, മിണ്ടാതെ, തോട്ടുപോകാതെ റൂമിലെത്തുമ്പോള്‍ ഒരെട്ടുമണി! സഹധര്‍മ്മിണി സസ്നേഹം തയ്യാറാക്കിയ ചൂടാര്‍ന്ന ചായ കുടിച്ചു, മോളോടോന്നു കിന്നരിച്ചു, കുളിച്ചു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള്‍ മണിക്കൂറൊരെണ്ണം കൂടി കടന്നു പോയിരിക്കും. ചാനലുകളില്‍ വാര്താസമയം.. പെണ്ണുങ്ങള്‍ ഫ്രീ ആയി. അത്താഴത്തിന്റെ അവലോകനത്തിനായ് അടുക്കളയിലേക്കു അരങ്ങൊഴിയുമ്പോള്‍ പതുക്കെ നമ്മളുടെ പഴയ മോഹങ്ങള്‍ തല പോക്കും.. ലാപ്ടോപ് പിളര്‍ത്തുന്നു.. മംഗ്ലീഷില്‍ ചില്ലറ അഭ്യാസങ്ങള്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അടുക്കളയില്‍ നിന്നും ആദ്യ വിളി: മോള്‍ വസ്ത്രത്തില്‍ വെള്ളം മറിച്ചു. ഒന്ന് മാറ്റിക്കൊടുക്കണേ.. ഓ എന്ന് ശാന്തപ്രിയനായ ഞാന്‍.. അതും കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും വന്നിരുന്നു കീ ബോര്‍ഡില്‍ വിരലുകള്‍ പതിഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോഴാകും മോളുടെ വക വല്ല അത്യാഗ്രങ്ങളും.. അലമാരക്ക് മേലെ കൈയെത്താ ദൂരെ വെച്ച വല്ല കളിപ്പാട്ടമോ മുകളിലോട്ടിച്ച ബലൂണോ മറ്റോ .. ഒരു വിധത്തില്‍ അത് സാധിച്ചു കൊടുത്ത് വീണ്ടും തുടങ്ങുമ്പോള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും അടുത്ത അശരീരി.. വേസ്റ്റ് ബോക്സ് നിറഞ്ഞേ, ഒന്ന് ഗാര്‍ബെജു റൂമില്‍ തള്ളണം.. ഓര്‍മകളുടെ സുഗന്ധം ആവാഹിച്ചു എഴുത്തിനിരുന്ന എന്റെ രന്ധ്രങ്ങളില്‍ തുളച്ചു കയറുന്ന ഗാര്‍ബേജ് റൂമിന്റെ പരിസരത്തെ കഠിനവും ക്രൂരവുമായ ഗന്ധവീചികള്‍.. ഒരുവിധം സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്നു.. അടുത്ത വിളിക്ക് വായില്‍ അപ്പോള്‍ വരുന്ന ഏതെങ്കിലും വൃത്തികെട്ട ശബ്ദമോ വാക്കുകളോ അറിയാതെ പുറത്തു ചാടും.. പിന്നെ.. ആപ്പീസ് കഴിഞ്ഞും കണവനെ കുരുക്കിയിടുന്ന ഈ കുന്ത്രാണ്ടത്തിന്റെ മേല് കയറു പൊട്ടി കവിള് വീര്‍ത്തു...

ത്യാഗനിര്‍ഭരവും സമരപൂര്ണവും യുധസജ്ജവും ആയ ഇത്തരം നിരവധി നിര്‍ണ്ണായക നിമിഷങ്ങള്‍ അതിജീവിച്ചു ഒരുവിധം എന്തൊക്കെയോ എഴുതി വെച്ച്.. പേരിടലിന്റെ കാര്യം ഓര്‍ത്ത്‌ പോയത് അങ്ങനെയാണ്. ഇനിയും എഴുതണമെന്നോക്കെയുണ്ട്.. ഒരന്കത്തിന്റെ ബാല്യം ഇനിയും ആര്‍ജ്ജിച്ചു അടുത്ത പോസ്ടിടണം എന്നൊക്കെയാണ് അത്യാഗ്രഹങ്ങള്‍.. ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും ഓര്‍മ്മകള്‍ ചികഞ്ഞും പാഴ്ക്കിനാവുകളില്‍ അലഞ്ഞും ഞാന്‍ വീണ്ടെടുത്ത വാക്കുകളുടെ മധുരത്തിനിടയില്‍ സുഖമുള്ള എരിവു തിരുകി വെച്ച എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ക്ക് തന്നെയാണ് എന്റെ എല്ലാ വട്ടെഴുത്തുകളും സമര്‍പ്പിക്കുന്നത്.. (സ്.. സ്.. സോപ്പിടലാണേ.. ഇനിയുള്ള കാലത്തും കയറി ചെല്ലുമ്പോള്‍ ചായയും ചോറും വേണ്ടതല്ലേ...)